بررسی و تحلیل قوانین و مقررات مرتبط با پیوند اعضا درایران

با پیشرفت علوم، پیوند اعضا به عنوان یکی از دستاورد های نوین علم پزشکی وارد عرصه ی جامعه شد. پیوند اعضا نیز مانند همه ی علوم جدید در کنار مزیت ها، چالش هایی را نیز برای افراد جامعه به وجود آورد. در همین راستا قانون گذار برای حمایت متقابل از حقوق اعضای جامعه، قوانین و مقرراتی را وضع کرده است. در این مقاله پژوهشگران به بررسی قوانین و مقررات موجود در زمینه ی پیوند اعضا در ایران می پردازند. در همین زمینه به منابع حقوقی پیوند اعضا در ایران به ویژه قانون اساسی، قانون مجازات اسلامی، قوانین و مقررات بهداشتی و پزشکی و اصول اخلاقی و ... اشاره خواهیم کرد.در قانون اساسی (به عنوان سرلوحه ی قوانین کشور) اصول 167، 43، 29 و 14 مورد بررسی قرار می گیرد. در قانون مجازات اسلامی به مواد 724، 497، 495، 372 و 158 (به عنوان مهم ترین مواد موجود در قانون مجازات اسلامی در زمینه ی پیوند اعضا) پرداخته می شود. در قوانین و مقررات بهداشتی و پزشکی و اصول اخلاقی به « قانون پیوند اعضای بیماران فوت شده یا بیمارانی که مرگ مغزی آنان مسلم است مصوب 17/1/1379»، «پروتکل تعیین و تأیید مرگ مغزی 1379»، «آیین نامه ی اجرایی قانون پیوند اعضای بیماران فوت شده یا بیمارانی که مرگ مغزی آنان مسلم است مصوب 25/2/1381 »، «دستورالعمل اهدا و پیوند کلیه از اهدا کنندگان زنده مصوب 29/7/1387»، « بخش نامه ی 13101/س مورخ 9/2/1385 در خصوص اهدا-کنندگان زنده (به غیر از بحث پیوند کلیه از اهدا کننده ی زنده به اتباع بیگانه) »، «منشور حقوق بیماران مصوب 1388» پرداخته ایم. در انتها این نکته بیان می شود که قوانین و مقرراتی که در زمینه ی پیوند اعضا در ایران وجود دارد برای رفع چالش ها و مشکلات موجود کافی نیست.